Mick Jagger

HOI

Gisteravond ben ik naar een gig geweest, van Saint Lou Lou. Ik kende ze nog niet, maar mijn Duitse vriendinnetje vroeg of ik meeging. Helemaal in Hackney (crimineel oord, zo’n anderhalf uur met de bus) maar het was het waard. Echt top dat dat soort dingen hier kan, voor een prikkie naar (nog) onbekende bands en zangers luisteren.
Vorige week dinsdag ben ik overigens iets vets misgelopen; maandag werden de lichtjes op Oxford Street ‘aangestoken’. Robbie Williams en Leona Lewis traden op voor tienduizenden fans en vervolgens drukte Robbie de knop, waarna het centrum van London één en al kerst was.
Ik was helaas gewoon nodig in Chelsea als nanny, dus heb ik dat gemist.
Troost: Taylor Swift zou de volgende dag hetzelfde doen in Westfield Shopping Center. Daar kon ik wél heen. De busrit die normaal zo’n 20 minuten zou moeten duren, gooide echter weer roet in het eten. London was één grote file die avond (eigenlijk elke avond tussen 5 en 7 pm) en toen we aankwamen in een inmiddels leeglopend en overbelicht Westfield konden we slechts kijken en naar het podium waar Taylor een half uur daarvoor nog had gestaan.. PITTY
De winkels waren gelukkig nog open, zijn we toch niet helemaal voor niets gereisd.
Drie leraren van het Marianum waren vorige week een paar dagen met wat leerlingen naar London, als studietripje. Ik had een van hen een berichtje gedaan of we misschien konden afspreken. En last minute, toen ik net bij zangles naar binnenliep, ontving ik een smsje; of ik om half 9 in hun jongeren hotel bij King’s Cross kon zijn. Had geen idee waar ik heen moest, maar dankzij wat lieve Britten, heb ik het hostel bereikt. Was erg leuk ze te zien!
Vrijdagavond ben ik met wat meiden naar een bar/pub geweest in Clapham, dat is niet ver van mij vandaan en er schijnt daar een bruisend nachtleven te zijn, wat die avond wel merkbaar was.
Zaterdagochtend ben ik met twee Duitse vriendinnen naar Hackney Down gegaan voor een Kilo-vintage-flea-market. 15 pond per kilo kleren. Kom maar op, dachten wij. Na een lange reis naar zwart London, kwamen bij een soort loods, waar een lange rij stond. Wat een gekkenhuis daar binnen. Er waren media aan het filmen en het stikte er van gekke geiten-wollen-sokken-types die zakken kleding (lees; PRUT!) insloegen voor hun eigen vintage winkels (lijkt me, want waarom zou je anders in godsnaam zoveel oude, vieze en lelijke kleding kopen). Gauw weg daar. Wel weer een nieuwe wijk van London verkent.
We wilden lunchen in het centrum. Bij Jamie’s Italian (een van de vele restaurants in London die op Jamie Olivers naam staan) was het druk druk druk. We kregen een soort pieper mee. In een straal van 200 meter konden we winkelen, anders had onze pieper geen bereik. Na een half uurtje rondstruinen in het drukke, sfeervolle kerstcovengarden piepte ons kastje. Er was een tafeltje voor ons vrij bij Jamie’s Italian. Heeeeeeeerlijk gegeten en ik verbaasde me weer over het bedrag op het bonnetje. Lekker uit eten gaan, hoeft echt niet duur te zijn.
Zondag met mijn Nederlandse vriendinnen naar Bricklane geweest. Het was prachtig weer en Bricklane is een superplek om je zondag door te brengen. Leuke en interessante mensen, overal (vintage) markten, straatmuziek, leuke caffeetjes en theehuisjes.. een fijne zondag!
Maandag, na afloop van de Choir rehearsal werd ons verteld dat er volgende week een special guest bij de repetitie aanwezig zal zijn. Ze konden ons niet vertellen wie, want dan zouden de media (!!) erop af komen en zou het hele feest niet door kunnen gaan. Ik ben heeeel benieuwd. En oja, het Chamber Choir, de circa 15 beste leden van het Choir, zijn door Mick Jagger himself gevraagd om met de Stones twee avonden voor een uitverkochte (500 pond per ticket!!!!) O2- arena te zingen. Balen dat ik niet nog even snel heb geauditeerd voor het Chamber Choir..

Liefs